تلفن همراه خود را هر چند ماه يكبار شارژ كنيد!

تيمي از مهندسان رايانه و برق آمريكايي با استفاده از نانولوله‌هاي كربني موفق به ساخت نوعي باتري تلفن همراه و لپ‌تاپ شده‌اند كه نياز به شارژ مجدد آنها را تا چند ماه كاهش مي‌دهد. محققان مي‌گويند با تبديل كردن سيم‌هاي داخل چيپ‌هاي حافظه به نانوتيوپ‌هاي كربني مي‌توان مصرف الكتريسته باطري تلفن‌هاي هوشمند و لپ‌تاپ‌ها و ساير دستگاه‌هاي الكترونيكي قابل حمل را تا 100 برابر كاهش داد. محققان دانشگاه ايلينوي اظهار كردند: با استفاده از نانوتيوپ‌هاي كربني و فن‌آوري نانو تكنولوژي در چيپ‌هاي حافظه تلفن‌هاي هوشمند و لپ‌تاپ‌ها مي‌توان طول عمر باطري اين دستگاه‌هاي الكترونيكي قابل حمل را تا 100 برابر افزايش داد و اين امكان وجود خواهد داشت تا شارژ تلفن همراه يك ماه دوام داشته باشد. قسمت اعظم نيروي باطري در تلفن‌هاي هوشمند و لپ‌تاپ‌ها صرف دسترسي به حافظه مي‌شود. هرگاه تلفن هوشمند يا لپ‌تاپ قصد انجام كاري را داشته باشد، بايد دستورات را از حافظه دريافت كند كه به الكتريسيته نياز دارد. محققان دانشگاه ايلينوي، نانوتيوپ‌هاي كربني بسيار نازك را كه 10 هزار مرتبه از موي انسان نازك‌تر هستند، جايگزين سيم‌هاي داخلي چيپ‌هاي حافظه كرده‌اند و با اين اقدام موفق شدند مصرف الكتريسيته دستگاه‌هاي الكترونيكي قابل حمل را به ميزان چشمگيري كاهش دهند. استفاده از نانوتيوپ‌هاي كربن مزاياي ديگري نظير باثبات بودن دارد و مانند رشته‌هاي فلزي كيفيت خود را از دست نمي‌دهد علاوه بر آن مغناطيس نمي‌تواند به طور تصادفي اطلاعات ذخيره شده را پاك كند.

استفاده از نانوتيوپ‌هاي كربن براي افزايش طول عمر باطري دستگاه‌هاي الكترونيكي

محققان مي‌گويند با تبديل كردن سيم‌هاي داخل چيپ‌هاي حافظه به نانوتيوپ‌هاي كربني مي‌توان مصرف الكتريسته باطري تلفن‌هاي هوشمند و لپ‌تاپ‌ها و ساير دستگاه‌هاي الكترونيكي قابل حمل را تا 100 برابر كاهش داد. محققان دانشگاه ايلينوي اظهار كردند: با استفاده از نانوتيوپ‌هاي كربني و فن‌آوري نانو تكنولوژي در چيپ‌هاي حافظه تلفن‌هاي هوشمند و لپ‌تاپ‌ها مي‌توان طول عمر باطري اين دستگاه‌هاي الكترونيكي قابل حمل را تا 100 برابر افزايش داد و اين امكان وجود خواهد داشت تا شارژ تلفن همراه يك ماه دوام داشته باشد. قسمت اعظم نيروي باطري در تلفن‌هاي هوشمند و لپ‌تاپ‌ها صرف دسترسي به حافظه مي‌شود. هرگاه تلفن هوشمند يا لپ‌تاپ قصد انجام كاري را داشته باشد، بايد دستورات را از حافظه دريافت كند كه به الكتريسيته نياز دارد. محققان دانشگاه ايلينوي، نانوتيوپ‌هاي كربني بسيار نازك را كه 10 هزار مرتبه از موي انسان نازك‌تر هستند، جايگزين سيم‌هاي داخلي چيپ‌هاي حافظه كرده‌اند و با اين اقدام موفق شدند مصرف الكتريسيته دستگاه‌هاي الكترونيكي قابل حمل را به ميزان چشمگيري كاهش دهند. استفاده از نانوتيوپ‌هاي كربن مزاياي ديگري نظير باثبات بودن دارد و مانند رشته‌هاي فلزي كيفيت خود را از دست نمي‌دهد علاوه بر آن مغناطيس نمي‌تواند به طور تصادفي اطلاعات ذخيره شده را پاك كند.

به کمک لايه نازك مواد نانو میتوان با ضربان قلب تلفن همراه را شارژ کرد!

يك گروه از محققان به تازگي با استفاده از يك لايه نازك خم شدني مواد نانو، يك فن‌آوري توليد نيرو به وجود آورده‌اند كه در آينده مي‌تواند به ميكروروبات‌هاي قلب كاشت تبديل شود كه عملكردشان دائمي است. دكتر كئون جائه لي از دپارتمان علم مواد و مهندسي "كايست" و دكتر ژونگ لين ونگ از موسسه فن‌آوري جورجيا، گونه‌هاي جديد كارامد و قابل انعطاف فن‌آوري نانو ژنراتور را ايجاد كرده‌اند. آنها از لايه نازك پيزوالكتريك سراميكي مواد نانو كه به راحتي خم مي‌شود استفاده كردند كه قابليت دارد كوچكترين حركات بدن انسان از جمله ضربان قلب را به انرژي برق تبديل كند. تيم تحقيقاتي توانسته‌ يك لايه نازك سراميك نانوژنراتور را كه با محيط اكوزيستي سازگاراست توليد كند كه به راحتي و بدون شكستن خم مي‌شود. فن‌آوري نانوژنراتور كه يك سيستم توليد انرژي بدون سيم يا باتري است، فن‌آوري نانو را با پيزوالكتريك تركيب مي‌كند كه نه تنها در مدارهاي الكترونيك تلفن‌هاي همراه، بلكه در سنسورهاي زيست كاشت يا به عنوان منبعي براي ميكروروبات‌ها مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. منابع انرژي در طبيعت (باد، ارتعاش و صدا) و نيروهاي بيومكانيكي توليد شده توسط بدن انسان (ضربان قلب، جريان خون و انقباض و آرامش عضلات) مي‌توانند انرژي غير آلاينده نامحدودي توليد كنند. ونگ اظهار كرد: اين فن‌آوري مي‌تواند با كمي اصلاح مدارها در روشن كردن ال.‌اي.‌دي مورد استفاده قرار گرفته و صفحات نمايش لمسي انعطاف‌پذير را به كار بيندازد. به علاوه، لايه نازك مواد نانو (باريوم تيتانات) در اين تحقيقات هر دو خاصيت بهره‌وري بالا و سازگاري زيستي بدون سرب را كه در آينده مي‌تواند كاربرد دارويي داشته باشد دارا است.

محققان موفق به طراحي پيل‌هاي خورشيدي نانوساختار شدند

يک گروه تحقيقاتي در دانشگاه کاروليناي شمالي با همکاري همتايان انگليسي خود، دريافته‌اند که پايين بودن ميزان تبديل انرژي در پيل‌هاي خورشيدي متأثر از ساختار اين پيل‌هاست و به همين دليل به تغيير ساختار آن پرداخته، طراحي جديدي با استفاده از نانوساختارها ارائه کرده‌اند. اين محققان اميدوارند يافته‌هايشان منجر به افزايش کارايي پيل‌هاي خورشيدي شود. پيل‌هاي خورشيدي از لايه‌هاي نازکي ساخته شده‌اند. جنس اين لايه‌ها که درون هم نفوذ کرده‌اند، دو نوع پلاستيک رسانا است كه به ‌دليل قيمت پايين و امکان رنگ‌آميزي آن، استفاده از آنها بسيار رايج شده‌ است. البته استفاده از اين پيل‌ها هنوز مقرون به‌صرفه نيست، زيرا تنها قادرند 3 درصد از پرتو رسيده را به انرژي تبديل کنند؛ درحالي که پيل‌هاي خورشيدي فعلي 15 تا 20 درصد کارايي دارند. هارالد آده، استاد دانشگاه و محقق اين پروژه، مي‌گويد: براي جذب فوتون از نور خورشيد، پيل‌هاي خورشيدي بايد ضخامت لازم و ساختار بسيار ريزي هم داشته باشند که انرژي جذب‌شده (به‌صورت الکترون يا حفره) بتواند از آن ساختارها عبور کرده، به الکتريسيته تبديل شود. فوتون‌هاي جذب‌شده به‌وسيله‌ي پيل از سايت تبديل انرژي بسيار دور هستند، محل تماس ميان دو پلاستيک نيز کاملاً از هم جدا نيست تا بتواند جداسازي بارها را به‌خوبي انجام دهد، بنابراين بخشي از انرژي گم مي‌شود. به اعتقاد آده، براي افزايش کارايي اين پيل‌ها، بايد ضخامت لايه‌هاي جذب‌کننده‌ فوتون 150 تا 200 نانومتر باشد، در نتيجه الکترون يا حفره، پيش از جداسازي بارها، تنها لازم است که مسافت 10 نانومتري را بپيمايد. در پيل‌هاي خورشيدي پليمري فعلي، مينيمم فاصله‌اي که الکترون يا حفره طي مي‌کند، 80 نانومتر است. همچنين فرايند ساخت اين پيل‌ها به شکلي است که محل تماس دو پلاستيک شفاف و مشخص نيست و از اين رو بخشي از الکترون و حفره هدر مي‌رود.

ادامه نوشته

روش جديدي براي گيراندازي نانو اشياء با استفاده از ميدان‌هاي الکترواستاتيکي ابداع شد

پژوهشگران سوئيسي روش جديدي براي گيراندازي نانواشياء با استفاده از ميدان‌هاي الکترواستاتيکي ابداع کرده‌اند. باين افزاره به دانشمندان اجازه موشکافي مولکول‌هاي زيست‌شناختي را مي‌دهد که بسيار کوچک‌تر از مولکول‌هاي قابل‌شناسايي توسط روش دام‌اندازي رايجي به نام "انبرک‌هاي اپتيکي" هستند. درحال حاضر، عمومي‌ترين تکنيک گيراندازي همان "انبرک اپتيکي" است که با ساکن کردن ذرات با استفاده از باريکه‌هاي ليزري کار مي‌کند. اما از آنجايي که اين انبرک‌هاي اپتيکي در گيراندازي اجسامي که کوچکتر از طول موج نور ليزر باشند، مشکل دارند؛ قابليت آنها در استفاده براي اجسام زير 100 نانومتر از بين مي‌رود. هم‌اکنون گروهي از ETH زوريخ مکانيسم ديگري براي گيراندازي ذرات ابداع کرده است که چنين محدوديت ندارد. اين افزاره با معلق کردن ذرات در يک ميدان الکترواستاتيکي کار مي‌کند که در آن قابليت گيرافتادن ذره به بار ذره وابسته است نه به اندازه آن. اين افزاره در نيمرخ دوبعدي داراي اندازه دو در چهار ميلي‌متر مربع است و از دو تيغه شيشه‌اي موازي که با يک لايه نازک سيال از هم جدا شده‌اند، تشکيل شده است.

ادامه نوشته

محققان ايراني موفق به توليد نانوكامپوزيت ضد امواج شدند

پژوهشگران دانشگاه صنعتي اميركبير موفق به تهيه مواد نانوكامپوزيتي شدند كه با كاهش 90 درصدي شدت امواج الكترومغناطيسي مي‌تواند در ساخت انواع «كيس» دستگاههاي الکترونيکي، پوشش‌هاي موبايل مقاوم در برابر امواج و همچنين تجهيزات پيشرفته ضدحملات الكترومغناطيسي و جنگ الكترونيك مورد استفاده قرار گيرد.دكتر حسين ميرزازاده، دانش‌آموخته دوره دكتري دانشكده پليمر دانشگاه صنعتي اميركبير و مجري طرح « نانوكامپوزيت پخت ديناميكي شده PP/EPDM گرافيت» در گفت‌و‌گو با خبرنگار پژوهشي ايسنا با اشاره به اين كه نانوكامپوزيت‌ها گروهي از مواد هستند كه ابعاد اجزاء تشکيل دهنده ساختار آن‌ها در ابعاد نانومتر است، اظهار كرد: در اين تحقيق از نانوگرافيت به منظور ايجاد رسانش الکتريکي و پوشش دهي امواج الکترومغناطيس دربستر ترموپلاستيك الاستومر PP/EPDM استفاده شده است.وي با بيان اين‌كه ترموپلاستيك الاستومر ماده‌اي با كاربردهاي بسيار است، خاطرنشان كرد: از اين ماده مي‌توان در ساخت انواع «كيس» دستگاه‌هاي الکترونيکي، قاب موبايل و ... استفاده كرد و زماني كه اين ماده رسانا شود، كاربردهاي متنوع ديگري نيز خواهد يافت.مجري اين طرح در ادامه افزود: يكي از مهمترين كاربردهاي نانو كامپوزيت رسانا شده اين است كه مي‌توان با استفاده از آن قاب‌ها و «كيس» هايي ساخت كه مانع تداخل امواج الكترومغناطيسي مي‌شود.

ادامه نوشته

با فن‌آوري نانو محققان ايراني آميزه اصطكاكي لنت ترمز با صدازايي پايين توليد كردند

محققان دانشگاه صنعتي اميركبير به دانش فني فرمولاسيون و فرايند بهينه توليد آميزه اصطحكاكي لنت ترمز به منظور كاهش صدازايي دست يافتند. سيستم ترمز وسايط نقليه از جمله مهمترين اجزاي آنها به شمار مي‌رود چرا كه ايمني وسيله نقليه و سرنشينان آن به چگونگي عملكرد سيستم ترمز بستگي دارد. از ميان اجزاي مجموعه ترمز هم عضو اصطكاكي به ويژه به عنوان بخش مهم و تعيين كننده چگونگي كارايي سيستم ترمز نقش قابل توجهي را در قابليت ترمزگيري سيستم تحت شرايط دمايي و مكانيكي مختلف عهده دار مي‌باشد. علاوه بر اين، ميزان صدا زدايي، فرمان زدگي و طول عمر لنت نيز به عضو اصطكاكي بستگي دارد. ماده اصطكاكي يك كامپوزيت پليمري ترموست شونده حاوي مواد و فيلرهاي گوناگون است كه هر كدام وظيفه خاصي را عهده دار مي‌باشند. در سال‌هاي اخير صدازدايي ترمزهاي ديسكي براي صنعت خودرو و توليد كنندگان مواد اصطكاكي مورد مصرف در سيستم‌هاي ترمز ديسكي و همچنين مصرف كنندگان لنت، موضوعي بوده كه روز به روز مورد توجه بيشتر واقع شده است. اگرچه صدا زايي فركانس پايين براي انواع خاصي از سيستم‌هاي ترمز مساله مهمي است، متداولترين و مزاحم‌ترين صدا، زوزه مي‌باشد كه ضمن برهم زدن آرامش مسافران وسايط نقليه و ايجاد آلودگي صوتي در محيط، از نظر هزينه‌هاي ضمانت براي توليد كنندگان خودرو و ترمز گران و پر خرج است.

ادامه نوشته

حرکت اتم‌ها با الکترون‌هاي پرزور!

پژوهشگران آمريکايي  دريافته‌اند که نيروي وارد بر اتم‌هاي داخل ساختار از طرف الکترون‌ها بسيار بيشتر از آن چيزي است که قبلاً تصور مي‌شد. اين کار مي‌تواند به بهبود مولفه‌هاي نانوالکترونيکي نسل جديد کمک کند. با کوچک‌تر شدن افزاره‌هاي الکترونيکي، محققان نياز بيشتري به فهم بهتر چگونگي تأثير جريان الکتريکي بر روي ساختار اتم‌هاي مدارهاي ريز پيدا مي‌کنند. به ‌ويژه الکترومهاجرت اتم‌ها در داخل نانوسيم مي‌تواند خواص الکترونيکي آنرا عوض کند و يا حتي باعث خرابي آن شود. با يک ديد مثبت مي‌توان از اين حرکات اتمي براي آرايش ساختارهاي ريز استفاده کرد. الن ويليامز و همکارانش از دانشگاه مريلند مطالعات خود را با ساخت بازه وسيعي از ساختارهاي نانومقياس مختلف شروع کردند. اين ساختارها شامل جزاير و پله‌هايي - داراي 100 تا 100 هزار اتم - بر روي سيم‌هاي نقره‌اي بسيار نازک به ضخامت 2 تا 50 نانومتر مي‌شد. سپس اين پژوهشگران از يک ميکروسکوپ تونل‌زني پيمايشگر جهت مشاهده چگونگي حرکت ساختارها و تغيير شکل آنها با اعمال جريان الکتريکي استفاده کردند.

ادامه نوشته

با رنگ نانو، هر هواپیمایی را می توان رادارگریز کرد

رنگ نانوی جدید، امواج ارسالی رادار را به گرما تبدیل می کند. با آزاد شدن گرما، امواج الکترومغناطیس به گیرنده های رادار بازتاب نخواهند شد و هواپیما و موشک دیگر قابل تشخیص نخواهند بود. یافته های تازه و پیشرفت های فناوری، تقریبا همیشه دو بعد دارند: رو به زندگی بهتر و آرامش بیشتر و در عین حال استفاده بر علیه آرامش دیگران. خب، گاهی یکی از این بعدها بر دیگری غالب می شود. برای مثال، بر اساس گزارشی که پاپ ساینس منتشر کرده، یک شرکت فناوری نانو در اسراییل مدعی شده که رنگی ساخته است که می تواند هواپیماها، موشک ها، هواپیماهای کنترل از راه دور و خلاصه هر ابزاری که بتواند در آسمان به پرواز دربیاید را از چشم رادارها دور نگه دارد. باید دید این پیشرفت تازه چه کاربردهایی خواهد داشت! این شرکت رنگ تازه خود را روی موشک ها آزمایش کرده و ظاهرا نتیجه رضایت بخش بوده است. البته پوشاندن هواپیماها با این رنگ نانو آن ها را کاملا از صفحه رادار محو نخواهد کرد، اما به حدی اخلال در تشخیص به وجود می آورد که هواپیمای جنگی شناخته نشود. رادار امواج الکترومغناطیس ارسال می کند و اگر این امواج با جسم جامدی برخورد کنند، بازتاب می شوند. بازتاب مداوم یک سری از امواج، نشان دهنده حضور یک جسم خاص است. رنگ نانوی جدید، این امواج را جذب می کند، به گرما تبدیل می کند و به اتمسفر می فرستد. ممکن است قسمتی از امواج به رادار برگردد اما آن قدر ضعیف و نامنظم است که دیگر به حساب نمی آید.

درمان سرطان با استفاده از نانوذرات دومنظوره ميسر شد

مطمئن‌ترين راه درمان سرطان خارج کردن تمام قسمت‌هاي باقي‌مانده يک تومور از طريق جراحي است. متأسفانه براي بيشتر سرطان‌ها به‌دليل وجود دو مشکل، اين روش مشکل‌ترين راه نيز هست: اول اينکه امروزه تشخيص تمام آخرين تومورهاي باقي‌مانده درون بدن تقريباً غيرممکن است و دوم اينکه تشخيص مرز ميان تومور و بافت سالم بسيار دشوار است. نانوذرات دومنظوره‌اي که اخيراً توسعه يافته‌اند شايد پاسخي به هر دو مشکل باشند؛ اين نانوذرات دورن تومورها نفوذ کرده و آنها را از طريق فلورسانس يا MRI (تصويربرداري تشديد مغناطيسي) روشن مي‌کنند. گروهي از محققان به رهبري دکتر راجر شاين از دانشگاه کاليفرنيا يک نانوذره دومنظوره توسعه داده‌اند که تنها وارد سلول‌هايي مي‌شود که با دو پروتئين پوشانده شده‌اند. اين دو پروتئين مولکول‌هايي هستند که سلول‌هاي سرطاني براي حمله به بافت‌هاي سالم از آنها استفاده مي‌کنند. زماني که اين نانوذرات وارد تومور شده و در آن جمع مي‌شوند، مي‌توان به راحتي با استفاده از MRI يا ميکروسکوپ فلورسانس استاندارد آنها را مشاهده کرد.

ادامه نوشته

ترانزیستورهایی که تنها از 7 اتم ساخته شده اند

محققان ترانزیستورهای جدیدی را به نمایش گذاشته اند که تنها از هفت اتم تشکیل شده و می تواند برای خلق رایانه های کوچکتر و قدرتمندتر مورد استفاده قرار گیرد. ترانزیستورها کلیدهای کوچکی هستند که به عنوان زیرساختهای تراشه های سیلیکونی مورد استفاده قرار می گیرند. در صورتی که ترانزیستور اتمی جدید به تولید انبوه برسد، منجر به تولید تراشه هایی خواهد شد که از قطعاتی 100 بار کوچکتر از پردازشگرهای کنونی تشکیل شده اند. خالق استرالیایی این ترانزیستور امیدوار است این ابداع قدمی در راستای به واقعیت تبدیل شدن رایانه های کوانتومی باشد.این ترانزیستور کوچکترین نمونه ای نیست که تا به حال ابداع شده است زیرا دو گروه تحقیقاتی در گذشته ترانزیستورهای تک اتمی ساخته بودند. با این حال این ترانزیستور بسیار کوچکتر از قطعاتی است که در تراشه های رایانه ای یافت می شود. بر روی تراشه هایی که ابعادی برابر 22 نانومتر دارند، ورودی ترانزیستورها وسعتی برابر 42 اتم دارد.ترانزیستور جدید به واسطه جایگزین کردن هفت اتم کریستال سیلیکونی توسط هفت اتم فسفر ساخته شده است. محققان دانشگاه نیوساوث ولز که این ابداع را عرضه کرده اند، معتقدند اولین ابزار الکترونیکی سیلیکونی جهان را در ابعاد تک اتمها ابداع کرده اند.به گفته محققان در صورتی که این تراشه را بتوان به گونه ای ساخت که هر یک از بیلیونها ترانزیستور آن از کریستالهای سیلیکونی ساخته شده باشند، پیشرفتی عظیم در زمینه قدرت پردازش رایانه ای در جهان به وجود خواهد آمد.دانشمندان تا تولید تجاری این ابداع جدید فاصله زیادی دارند زیرا ترانزیستور کوچک آنها دست ساز بوده و برای قرار دادن اتمهای فسفر در جای تعیین شده از تلسکوپهای تونلی روبشی استفاده شده است. این ابداع بخشی از پروژه بزرگ ساخت رایانه های کوانتومی به شمار رفته و نتایج آن در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شده است.

ساخت رايانه کوانتومي با ترانزستورهای بسیار ظریفی در مقیاس اتمي میسر خواهد شد

به گزارش وبگاه Thindian News، اين ابداع که نشانه آغاز عصر جديد محاسبات فوق سريع و فوق قدرتمند است در مجله "نيچر نانوتکنولوژي" توضيح داده شده است. در کانون اين ابزار الکترونيکي يک "نقطه کوانتوم" به اندازه چهار ميلياردم يک متر قرار دارد که به قدري کوچک است که تنها هفت اتم را در خود جاي مي دهد."مايکل سيمونس" رييس دانشگاه "نيو ساوت ويلز" که در نوشتن اين مطالعه همکاري داشت، گفت: ما اساسا در حال کنترل طبعيت در مقياس اتمي هستيم. وي ابداع اين ترانزيستور را يکي از نقاط عطف مهم در ساخت يک رايانه کوانتومي خواند. به گفته سيمونس، ابزارهايي که در اين مقياس ساخته مي شود امکان انجام محاسبات پيچيده تري را با سرعت هاي بسيار بالاتر ميسر مي سازد. استفاده از اين ابزار همچنين موجب تقويت جستجو در پايگاه هاي داده ها و نهايتا ارتباطات 100 درصد ايمن مي شود. ساخت ترانزيستورها در مقياس اتمي به معني اين است که ابزارهاي الکتريکي مانند رايانه و تلفن همراه کوچکتر و سريعتر خواهد شد و در عين حال عملکرد آنها افزايش خواهد يافت.

به کمک فناوریهای نانو ، تحولی در پانلهای خورشیدی فتوولتائیک ایجاد خواهد شد

پژوهشگران آمریکایی با کمک فناوریهای نانو مکانیزم جدیدی را یافتند که می تواند تحولی در آینده پانلهای خورشیدی فتوولتائیک ایجاد کند. محققان لابراتوارهای ملی لارنس برکلی مکانیزم جدیدی را کشف کردند که از طریق آن می توان اثر فتوولتائیک را در فیلمهای نازک نیمه رسانا برانگیخت این راه جدید برای تولید انرژی می تواند مشکلات موجود در پیلهای خورشیدی کنونی در حالت جامد را رفع کند."فریت بیسموت"، یک سرامیک مولتی فریک برپایه عناصر بیسموت، آهن و اکسیژن است این ماده همزمان خاصیتهای فرومغناطیس و فروالکترویک را دارد.این دانشمندان با کار بر روی "فریت بیسموت" کشف کردند که اثر فتوولتائیک می تواند در مقیاس نانویی و به صورت لحظه ای ظهور پیدا کند.

ادامه نوشته

ساخت ابرخازن ها از نانو کاغذ

محققان موفق به کشف شیوه ای شده اند که می توان با استفاده از جوهرهای ویژه ای حاوی نانوذرات، باطری های کاغذی و ابرخازنهای ارزان قیمت تولید کرد. خازنها متفاوت از باطریها انرژی را به شیوه الکترواستاتیکی و نه با کمک مواد شیمیایی در خود ذخیره می کنند، درست مشابه نسوج قابل کشش eTextile که در عین حفظ خواص کاغذ یا پارچه قادر به ذخیره انرژی نیز هستند.نوع نانوذراتی که محققان دانشگاه استنفورد در جوهر ویژه خود استفاده کرده اند متنوع بوده و با نوع محصول مورد نظر در ارتباط است.

ادامه نوشته

نانو ماشين مسابقه و ماشين‌هاي مولکولي آينده

دانشمندان در تگزاس يک نانو خودرو مسابقه ساخته‌اند که ممکن است منجر به توسعه نسل جديدي از ماشين‌هاي مولکولي آينده شود. اين وسيله نقليه از نظر ظاهري به يک ميله داغ شباهت دارد و مي‌تواند نسبت به وسيله‌هاي نقليه نانواندازه قبلي عملکرد بهتري داشته باشد. جيمز تور، كوين‌كلي و همکارانش بيان مي‌کنند که توانايي کنترل حرکت مولکول‌هاي کوچک براي ساخت ماشين‌هاي مولکولي که کاملاً قابل پيش‌بيني هستند؛ ضروري است. بعضي از اين ماشين‌ها ممکن است در آينده در ساخت مدارات رايانه‌يي و ديگر اجزاي الکترونيکي استفاده شوند. دانشمندان پيش‌از اين با طراحي وسايل نقليه نانواندازه در اين زمينه گام‌هايي برداشته‌اند.

ادامه نوشته

تلاش محققان دانشگاه تبریز برای استفاده بهینه از انرژی خورشیدی

علی رستمی معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز گفت: در حوزه فناوری نانو دانشگاه تبریز در حال بررسی سلولهای سولارسل برای استفاده از انرژی خورشیدی است. در زمینه نانو اولویتهای دانشگاه در دانشکده مکانیک بخش مواد و در دانشکده شیمی پیگیری می شود.وی بخش دیگر از فعالیت های نانو را اولویت بخشی به انرژی خورشیدی دانست و گفت: پژوهشگران دانشگاه تبریز بر روی سلولهای سولارسل در حال تحقیق هستند تا با کوچک کردن این سلولها راندمان استفاده از انرژی خورشیدی افزایش یافته و مقرون به صرفه تر شوند.معاون پژوهش وفناوری دانشگاه تبریز افزود: نانوفوتونیک و نانوالکترونیک نیز از اولویت های دانشگاه تبریز هستند که محققان دانشگاه در این زمینه نیز فعال هستند. رستمی در مورد تجهیزات آزمایشگاهی دانشگاه تبریز نیز به مهر گفت: متاسفانه زیرساختهای دانشگاه در زمینه تجهیزات آزمایشگاهی مناسب نیست و برای توسعه پژوهش و ارتباط با بخش صنعت باید این مشکل مرتفع شود. وی افزود: دانشگاه تبریز در تلاش است با تاسیس آزمایشگاه مرکزی، تجهیزاتی را برای ارائه سرویس بهینه به پژوهشگران فراهم کند.معاون پژوهش و فناوری دانتشگاه تبریز با بیان اینکه امسال بودجه ای از طریق وزارت علوم به صورت ارزی و ریالی برای خرید تجهیزات اختصاص یافته است گفت: تمام بودجه تخصیص یافته جذب و تبدیل به تجهیزات مورد نیاز دانشگاه شد تا از آنها در سالهای آتی بهره برداری مطلوب به عمل آید.

خبری بسیار مهم مبنی بر کنترل نیروی کوانتمی موسوم به کازیمیر

 

پژوهشگران آمریکایی موفق شدند در یک سیستم نانویی یک نیروی مکانیکی کوانتومی به نام "نیروی کازیمیر" را کنترل کنند. نیروی کازیمیر یک نیروی مکانیکی کوانتومی است که اجسام را وقتی که تنها در فاصله 100 نانومتری باشند جذب می کند. اکنون محققان لابراتوار ملی آرگون وابسته به وزارت انرژی آمریکا راهی را یافتند که به کمک آن کنترل این نیرو امکانپذیر می شود. این پژوهشگران در این خصوص توضیح دادند: "نیروی کازیمیر بسیار کوچکتر از آن است که در آزمایشات بتوان بسیاری از ویژگیهای آن را بررسی کرد. اگر ما بتوانیم این نیرو را کنترل کنیم می تواند اثرات مختلفی بر روی توسعه سیستمهای نانوالکترومکانیکی بر جای بگذارد."سیستمهای نانوالکترومکانیکی (NEMS) دستگاههای مکانیکی در اندازه های نانو متری هستند که می توانند کاربردهای زیادی در ابزارهای در مقیاس نانویی داشته باشند. براساس گزارش ساینس دیلی، بسیاری از دستگاههای NEMS درحال حاضر برای مخابرات، پردازش سیگنالها و ذخیره داده ها توسعه داده شده اند اما تاکنون دانشمندان موفق نشده بودند در این دستگاهها نیروی کازیمیر را کنترل کنند.

تولید نانوسیال مغناطیسی برای درمان تومور در دانشگاه امیر کبیر

محققان دانشگاه امیرکبیر نوعی نانوسیال مغناطیسی سه لایه را در مقیاس آزمایشگاهی تولید کردند که از آن می توان در درمان تومور به روش لیزر هایپرترمیا (افزایش دما) استفاده کرد. دکتر سید محمد خسروشاهی دانشیار دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه لیزر هایپر ترمیا (افزایش دما) برای انهدام سلولهای سرطانی کاربرد دارد، گفت: در این طرح برای کاهش مدت تابش دهی و تاثیر بیشتر آن در درمانهای موضعی کنترل شده از نوعی نانو ذرات مغناطیسی سیال سه لایه با هسته مرکزی مگنتیت و لایه های سیلیس و طلا و با کمک اتصال پروتئینی استفاده شد.

ادامه نوشته

پژوهشگران آمریکایی و ایتالیایی اولین ضد ماده نوری کاملا نامرئی را ایجاد کردند

گروهی از پژوهشگران آمریکایی و ایتالیایی با کمک فناوری نانو موفق شدند اولین ضد ماده نوری را ایجاد کنند که در برخی از طول موجها کاملا نامرئی است. فیزیکدانان لابراتوار برکلی کالیفرنیا و موسسه میکروالکترونیک و میکروسیستمهای ناپل برای اولین بار توانستند یک قاب کوچک از ضد ماده نوری را ایجاد کنند. این تیغه قادر است از گسترش نور در هوا جلوگیری کرده و بنابراین کاملا نامرئی به نظر برسد. این تیغه از یک "متا ماده" و یا ماده ای که در ساختار داخلی آن و در سطح نانومتری تغییراتی به وجود آمده ساخته شده است. این تغییر ساختار موجب می شود که خواص ماده با نمونه طبیعی آن متفاوت باشد. این محققان روی یک نوار سیلیکونی حفره های بسیار کوچکی به وجود آوردند.

ادامه نوشته

ارائه نيرو محركه‌اي جديد براي نانوماهواره‌ها از سوی اداره‌ تحقيقات علمي نيروي هوايي آمريكا

اداره‌ تحقيقات علمي نيروي هوايي آمريكا روي پروژه‌اي سرمايه‌گذاري كرده كه مي‌تواند تأثير بسزايي روي نانوماهواره‌ها و فضاپيماهاي بزرگ‌تر داشته باشد. هدف پروژه پروفسور گاليمر، افزايش نيروي محركه الكتريكي ذراتي به ابعاد نيم اينچ است كه قادر است سرعت را تا چند صد و يا چند هزار مايل بر ساعت افزايش دهد. اين پروژه مي‌تواند تأثير بسزايي روي نانوماهواره‌ها و فضاپيماهاي بزرگ‌تر داشته باشد. منشأ ايجاد نيرومحركه، باردار شدن و شتاب يافتن ذرات است كه مي‌تواند فضاپيما را به پيش براند. گاليمر مي‌گويد: ذرات مورد استفاده در اين فن‌آوري ابتدا 10 تا 50 نانومتري هستند كه پس از تجمع به ابعاد 1 تا 10 ميكرون مي‌رسند. دليل افزايش بعد، اين است كه در مقياس نانو، ذرات قابل ديدن نيست؛ اما با آمدن در مقياس ميكرون اين ذرات قابل مشاهده مي‌شوند. دانشمندان در حال طراحي مجموعه‌اي از نوعي مواد هستند؛ اين مواد در عين حال كه مي‌توانند در فاصله‌ بسيار نزديك به هم قرار گيرند، قابليت تحمل ولتاژهاي بالا را نيز داشته باشند. با تمام اصلاحات انجام‌ شده، هنوز NanoFET با چالش‌هايي روبه‌رو است. يكي از چالش‌هاي موجود در اين راه جمع كردن اين مواد در يك شكل و قرار دادن آن درون ماهواره‌اي است كه اندازه‌اش از يك توپ بسكتبال بزرگ‌تر نيست. دكتر گاليمر اميدوار است بيشتر مشكلات موجود را طي سه، چهار سال آينده حل كنند. در ضمن، محققان نيرومحركه‌ الكتريكي نانوذرات را در هوا و خلأ روي فضاپيما تست كرده‌اند كه اين نوعي شبيه‌سازي شرايط جاذبه كم در فضا است. با توجه به نياز نانوماهواره‌ها و ماهواره‌هاي بزرگ‌تر به نيروي محركه‌ مناسب، اين پروژه قابليت ناميده شدن به‌عنوان نيرومحركه‌ي انقلابي را داراست؛ البته از اين نيروي محركه مي‌توان در وسايل نقليه غير فضايي نيز استفاده كرد.