نقش سلاح هارپ در ایجاد زمین لرزه، خشکسالی، سیلهای ویرانگر و ...
نگارش: دکتر ابوالفضل باباپور خاروانا
برنامه هارپ (HAARP)، یک پروژه نظامی است که از سال 1933 توسط نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا دنبال میشود. در هارپ به کمک آنتنهایی امواج رادیویی با فرکانس بسیار پایین (طول موج بسیار بلند) را با توان 3.6 مگاوات در ارتفاع 100 تا 350 کیلومتری سطح زمین بر لایه یونسفر یا یونکره (دورترین لایه جو زمین) میتابانند. به این منظور الان در آلاسکا 360 آنتن نصب شده و توان کل آنها به بیش از 1000 مگا وات رسیده است. در اثر برخورد امواج رادیویی ناشی از آنتن ها به لایه یونسفر؛ الکترونهای لایه یونسفر شتاب میگیرند و لایه یونسفر گرم شده و حجم آن افزایش مییابد. در نتیجه دمای متوسط یونسفر از 1400 درجه سانتیگراد به 1680 درجه سانتیگراد افزایش مییابد. هنگامیکه الکترونها شتاب میگیرند، امواج الکترومغناطیسی مشابه امواج رادیویی تابشی نیز تشعشع میکنند و این امواج از ابرها گذشته و به اعماق دریاها و زمین میرسند. امواج از انرژی حرارتی و انرژی مغناطیسی برخوردار هستند. بنابراین انرژی حاصل از آن ها را می توان در یک نقطه خاص متمرکز کرد به طوری که تمرکز انرژی حاصل از آن ها در یک نقطه خاص می تواند اثرات مختلفی ایجاد کند که از جمله آن ها می توان به امکان جا به جایی ابرها، جا به جایی هوا و از بین بردن سکون هوا اشاره کرد که تغییرات آب و هوایی مخرب بدنبال خواهد داشت. خشکسالی، سیلهای سهمگین، توفانها، نابودی جانوران و ... از پیامدهای آن است. هارپ را میتوان تقویت شده "رادیو ترموگرافی" دانست. در "رادیو ترموگرافی" زمین شناسان؛ امواجی با فرکانس پایین و با توان 30 وات را به اعماق زمین میفرستند. این امواج لایههای زمین را به ارتعاش در میآورند و از آنالیز صداهای منعکسه از لایهها؛ مخازن زیر زمینی را شناسایی میکنند. در هارپ نیز مشابه این امواج از یونسفر منعکس شده و به عمق زمین نفوذ میکند. با این تفاوت که توان این امواج خیلی بالاست و در حدود 1000 مگاوات است. این امواج موجب ارتعاشات لایههای زمین شده و زلزلههای مخوفی ایجاد میکند.